استانداردهای کدنویسی فرترن (Fortran) میتوانند به نویسندگان و توسعهدهندگان کمک کنند تا کدی خوانا، قابل نگهداری و کارآمد بنویسند. در ادامه، به برخی از استانداردهای مهم و کاربردی در کدنویسی فرترن اشاره میکنم:
### 1. استفاده از فرمت استاندارد:
- **فرترن 90 و بعد از آن**: توصیه میشود از فرترن 90 و نسخههای بالاتر (مانند Fortran 95, 2003, 2008 و 2018) استفاده کنید. این نسخهها امکانات بیشتری مانند برنامهنویسی شیگرا و قابلیتهای جدیدی را ارائه میدهند.
### 2. نامگذاری متغیرها:
- **استفاده از نامهای توصیفی**: نام متغیرها باید معنیدار و توصیفی باشند (مثلاً `temperature` به جای `t`).
- **استفاده از حروف کوچک و بزرگ**: برای افزایش خوانایی، از حروف کوچک برای نام متغیرها و حروف بزرگ برای ثابتها استفاده کنید.
### 3. مستندسازی:
- **نظرات مناسب**: استفاده از نظرات (comments) برای توضیح کد و منطق آن. از کمترین تعداد خطوط برای نظرات خلاصه و مفید استفاده کنید.
- **مستندسازی توابع و زیرروالها**: قبل از هر تابع یا زیرروالی، توضیحات لازم شامل ورودیها، خروجیها و عملکرد آن را بنویسید.
### 4. ساختاردهی کد:
- **آرایهها و ساختارها**: از آرایهها و ساختارهای داده (derived types) برای مدیریت دادهها بهصورت بهینه استفاده کنید.
- **تودرتو کردن توابع و زیرروالها**: برای سازماندهی بهتر، توابع و زیرروالهای مربوطه را بهصورت منطقی تودرتو (nested) کنید.
### 5. انطباق با بهینهسازیها:
- **استفاده از بررسیهای پرچم (flag checks)**: برای کاهش پیچیدگیهای کد، از پرچمها و بررسیهای منطقی برای کنترل جریان برنامه استفاده کنید.
- **اجتناب از سختیهای محاسباتی غیرضروری**: محاسبات پیچیده را به توابع جداگانه منتقل کنید تا کد اصلی مرتبتر باشد.
### 6. آزمایش و اشکالزدایی:
- **نوشتن تستهای واحد (Unit Tests)**: از ابتدا، تستهای واحد برای هر تابع و زیرروالی که مینویسید، ایجاد کنید.
- **استفاده از ابزارهای اشکالزدایی**: در هنگام نوشتن و تست کد، از ابزارهای اشکالزدایی مناسب برای شناسایی خطاها استفاده کنید.
### 7. رعایت قوانین برنامهنویسی:
- **اجتناب از تکرار کد**: کدهای تکراری را به توابع یا زیرروالهای جداگانه منتقل کنید.
- **مدیریت خطا**: از دستورات مدیریت خطا (error handling) برای جلوگیری از بروز مشکلات در زمان اجرا استفاده کنید.
استفاده از این استانداردها میتواند به بهبود کیفیت کد شما کمک کند و همچنین کار گروهی را تسهیل نماید.
برای سازگاری و خوانایی بیشتر در برنامه نویسی بهتر است که قوانین زیر را رعایت کنید.
1-همة کلمات کلیدی این زبان را با حروف بزرگ و همه چیز دیگر را با حروف کوچک بنویسید (این زبان بین حروف کوچک و بزرگ فرقی نمی داند!). البته این ساختار آنچنان مناسب نمی باشد و می تواند خوانایی برنامه را کاهش دهد و دلیل از آن قدمت این روش است. در هر حال استفاده از این روش در برنامه نویسی مدرن کار درستی نیست.
2- از دندانه دار کردن در متن اصلی برنامه و همچنین بلوکهای دیگر استفاده کنید.
3- اسم برنامه ها، زیر برنامه ها و توابع را در انتهای آنها ذکر کنید.